ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Μακρύ το φετινό καλοκαίρι και πλείστες οι αλλαγές στην εκπ/ση, τα νομοσχέδια, οι τροπολογίες, οι ανακοινώσεις, οι διευκρινιστικές, οι σχολιασμοί, οι καθυστερήσεις, τα ευτράπελα…
Όμως τι κι αν το καλοκαίρι κρατεί ακόμα; Τι κι αν χαμογελάει στους τελευταίους λουόμενους ή και σ' αυτούς που δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν να εκδράμουν; Ο κύριος όγκος των εκδρομέων και μαζί τα παιδιά τους επιστρέφουν στις βάσεις τους, ο ένας μετά τον άλλο।
Η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει.
Η έναρξή της, εξαγγέλλει η αρμόδια υπουργός, θα γίνει με «ομαλό τρόπο» και γνώμονα το “πρώτα ο μαθητής”…
…Είθε να είναι έτσι. Ποιος δεν το θέλει άλλωστε;
Ποιος δε θέλει ένα σχολείο οργανωμένο και πλήρως εξοπλισμένο με υποδομές, τους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων στη θέση τους, τα βιβλία να περιμένουν από τον Ιούλη τους νέους μαθητές αναγνώστες και το νέο σχολικό προγραμματισμό από πριν σχεδιασμένο; Ποιος δε θέλει ένα σχολείο με ανθρώπινο πρόσωπο;
Στις προγραμματικές της εξαγγελίες για το «Νέο Σχολείο» η ηγεσία του υπουργείου προτάσσει το «πρώτα ο μαθητής»! Μήπως όμως θα ήταν ωφελιμότερο να προτάξουμε όλοι μας, με πρώτη την πολιτεία και τα αρμόδια όργανά της το «πρώτα ο άνθρωπος»;
Ο άνθρωπος εκπαιδευτικός, ο άνθρωπος μαθητής, ο άνθρωπος γονιός! Αυτοί οι τρεις πόλοι άλλωστε δεν αποτελούν το έμψυχο τρίπτυχο της ελληνικής εκπαίδευσης; Αυτοί δεν είναι οι κύριοι συντελεστές αλλά και οι τελικοί αποδέκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δη της πολυπόθητης ΠΑΙΔΕΙΑΣ;
Με τον άνθρωπο εκπαιδευτικό, τον άνθρωπο μαθητή, τον άνθρωπο γονιό τα σχολεία μας μπορούν και πρέπει να κάνουν βήματα μπρος, σ’ ένα περιβάλλον όπου θα κυριαρχεί πνεύμα συνεργασίας & αλληλεγγύης, δημιουργικότητας & προόδου, σεβασμού & αγάπης, σ’ ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από τους κάθε είδους συνδικαλιστικούς ή και κομματικούς δογματισμούς και μικροπολιτικές.
Άλλωστε περί του ανθρωπίνου προσώπου της παιδείας έχουν ήδη εκφραστεί κατά καιρούς μεγάλοι παιδαγωγοί και φιλόσοφοι. Ο Ρουσσώ και ο Πεσταλότσι, η Μοντεσσόρι και ο Ρούντολφ Στάινερ κ.ά., οι θεωρίες και πρακτικές των οποίων βρίσκουν εφαρμογή μέχρι και σήμερα σε πολλά σχολεία στον κόσμο.
Ο Ελβετός παιδαγωγός Ιωάννης Ερρίκος Πεσταλότσι, βασισμένος στις παιδαγωγικές αντιλήψεις του Ρουσσώ, ενδιαφέρθηκε κυρίως για τον ψυχολογικό έλεγχο της ανάπτυξης του παιδιού, ενισχύοντας τις εσωτερικές του δυνάμεις. Επιδίωξε να διαπλάσει, μέσω της πράξης και της δεξιότητας, της σωστής αγωγής και διδασκαλίας, που δε στηριζόταν μόνο στα λόγια, αλλά είχε και έμπρακτη εφαρμογή, πολίτες με ηθικές και κοινωνικές βάσεις, απελευθερωμένους και αυθόρμητους.
Επίσης σύμφωνα με την Ιταλίδα παιδαγωγό Μαρία Μοντεσσόρι, οι βασικές αρχές της εκπαίδευσης είναι:
• Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού και η ελευθερία του που θα βγει από την πειθαρχία.
• Η εσωτερική και εξωτερική τάξη στη συγκρότηση του ανθρώπου.
• Ο σεβασμός στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον.
• Η ατομική προσπάθεια αλλά και η καλή συνεργασία με τον κόσμο του περιβάλλοντος.
• Η μάθηση μέσω της έρευνας που θα δώσει τη χαρά για τη δουλειά και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα.
• Η παντοειδής άσκηση για την απόκτηση δυνατοτήτων.
• Ικανός άνθρωπος ίσον ευτυχής άνθρωπος.
Ενώ κατά τον Αυστριακό φιλόσοφο Ρούντολφ Στάινερ, η μάθηση είναι διεπιστημονική, με ενσωμάτωση της καλλιτεχνικής πρακτικής. Η Waldorf εκπαίδευση, της οποίας είναι ο θεμελιωτής, δίνει έμφαση στο ρόλο της φαντασίας, στην ανάπτυξη μιας νοοτροπίας που περιλαμβάνει τη δημιουργικότητα στην ολότητά της. Αποσκοπεί δε να προσφέρει στους νέους τη βάση πάνω στην οποία θα αναπτυχθούν ελεύθερα και ηθικά υπεύθυνα, προκειμένου να γίνουν ολοκληρωμένα άτομα. Να βοηθήσει κάθε παιδί να φέρει εις πέρας το μοναδικό πεπρωμένο του, η ύπαρξη του οποίου ξεκινάει από την ανθρωποσοφία.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν κι ας επενδύσουμε στο κεφάλαιο «άνθρωπος» με ό,τι αυτό σημαίνει.
Πρωτίστως αυτό σημαίνει ένα ιδανικό και αισθητικά ευχάριστο σχολικό περιβάλλον.
Αναλυτικότερα, σε ό,τι αφορά την χωροταξική οργάνωση του σχολείου, με πρωτοβουλίες και την ενεργή συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων και του διευθυντή αλλά και την ουσιαστική υποστήριξη όλων των φορέων (του Συλλόγου Γονέων, των Προϊσταμένων, της δημοτικής αρχής, των Μ.Κ.Ο., άλλων υπηρεσιών κλπ।) το σχολείο γίνεται το εργαστήρι αναζήτησης της γνώσης, η χαρά της δημιουργίας και του παιχνιδιού, ο χώρος της ισόρροπης ολόπλευρης και σφαιρικής ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου. Με αίθουσες αισθητικά άνετες, ζεστές, όμορφες, εξοπλισμένες κατάλληλα και δικτυωμένες για την πληρέστερη αξιοποίηση των υπηρεσιών των Νέων Τεχνολογιών και της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Με αναβαθμισμένο και αναμορφωμένο το ολοήμερο σχολείο- στην προοπτική του νέου Ολοήμερου, ώστε να αποκτήσει ουσιαστικότερο περιεχόμενο και να επιτελέσει σωστά τον παιδαγωγικό και κοινωνικό του ρόλο. Με περισσότερο πράσινο στο προαύλιο του σχολείου και ταυτόχρονη εκπόνηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής. Κατά την εφαρμογή τους οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί με βιωματικό τρόπο και ομαδοσυνεργατικό πνεύμα, σε συνεργασία με τις διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις, θα είναι σε θέση αφενός να μεταμορφώσουν το χώρο δράσης τους αφετέρου να αλλάξουν νοοτροπίες, να καλλιεργήσουν την αισθητική τους και να αποκτήσουν περιβαλλοντική συνείδηση.
Για τον άνθρωπο μαθητή, ο χώρος του σχολείου θα πρέπει να είναι οικείος και τέλεια εξοπλισμένος. Αυτό σημαίνει ότι ο μαθητής θα πρέπει να νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, εμπιστοσύνη, ότι μπορεί να εκφράζεται δίχως ντροπή, αναστολές ή φόβο. Να έχει ίσες ευκαιρίες και δίκαιη αντιμετώπιση στην προσπάθειά του να κατακτήσει τη γνώση. Να αξιοποιεί και να αναπτύσσει, χωρίς διακρίσεις και στο μέγιστο βαθμό, τις δεξιότητες και τις ικανότητές του. Να αναπτύσσει αυτόνομη δράση, συλλογικό πνεύμα και περιβαλλοντική συνείδηση. Μέσα από την υλοποίηση διαφόρων καινοτόμων προγραμμάτων και με την ενεργή συμμετοχή του να έρχεται σε επαφή με όλα τα αγαθά του πολιτισμού (το λογοτεχνικό βιβλίο, τη μουσική, το θέατρο κλπ.), να καλλιεργεί την κριτική σκέψη και τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Να έχει άμεση και αποτελεσματική πρόσβαση στις Νέες Τεχνολογίες.
Για τον άνθρωπο εκπαιδευτικό, το σχολείο θα πρέπει επίσης να είναι η προέκταση του σπιτιού του. Ο χώρος όπου εκτός από το να εργάζεται αρκετές ώρες την ημέρα να μπορεί να εκφράζεται και να δημιουργεί ελεύθερα, έχοντας υψηλό το αίσθημα ευθύνης, ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Ο χώρος όπου σεβόμενος τους συναδέλφους του και το έργο τους, να προετοιμάζεται και να δρα ανεμπόδιστα, πάντα στα πλαίσια των κείμενων διατάξεων και να θέλει να μένει στο χώρο πέρα από τη λήξη του ωραρίου του. Για να είναι μάλιστα περισσότερο αποτελεσματικός, θα πρέπει σε συνεργασία με τους Σχολικούς Συμβούλους να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε αποδοτικότερες μορφές επιμόρφωσής του για περαιτέρω επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση, προκειμένου να διαμορφώσει αποτελεσματικότερες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις προς όφελος των μαθητών.
Σημαίνει τέλος ένα σχολείο ανοιχτό στην Κοινωνία. Στην περίπτωση αυτή ο διευθυντής της σχολικής μονάδας και κατ’ επέκταση το σχολείο αξιοποιώντας το θεσμικό τους ρόλο συνεργάζονται με όλους τους φορείς της πόλης και ενεργοποιούν προς όφελος των μαθητών και της προόδου όλες τις δυνάμεις. Οι «πύλες» ανοίγουν, το σχολείο αξιοποιεί τα χαρακτηριστικά του τόπου, τις εμπειρίες, τις γνώσεις, τις δημιουργικές ιδέες και τα μεγάλα αποθέματα τόλμης. Και οι γονείς των παιδιών μέσω των Συλλόγων τους αλλά και ατομικά, σεβόμενοι τους διακριτούς ρόλους, προσφέρουν εθελοντική εργασία, όποτε και όπου τους ζητηθεί, τόσο στους χώρους εστίασης & δανειστικής βιβλιοθήκης όσο και στους χώρους υλοποίησης των διαφόρων προγραμμάτων. Ταυτόχρονα ο διευθυντής με ενέργειές του και σεβόμενος τις αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων εξοικονομεί πόρους και ενθαρρύνει και υποστηρίζει κάθε πρωτοβουλία συναδέλφου που αποσκοπεί στην εξωστρέφεια και τη σύνδεση του εκπαιδευτικού έργου με τις ευρύτερες ανάγκες και τις απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας.

Μερκούριος Αυτζής
Εκπ/κός - Συγγραφέας

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΣΕ ΡΥΘΜΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Στις 2 και 3 Ιουλίου 2011 οι μικροί μας φίλοι στην Καλαμάτα γνώρισαν στο νέο κατάστημα Παπασωτηρίου, Αντωνοπούλου 12 , μέσω των Οικολογικών Διακοπών, την Έλια, τον Ίωνα, την Κάρα (χελώνα καρέτα καρέτα), το Μπακού (καφέ αρκούδα), τη Μόνικα (φώκια μονάχους μονάχους) και τα υπόλοιπα ζώα ήρωες των Οικολογικών Διακοπών, καθώς και όσα κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Τόσο οι οικοδεσπότες όσο και τα παιδιά μας επιφύλαξαν μια θαυμάσια φιλοξενία και εμπειρία, ενώ τα παιδιά μίλησαν μαζί μας, για τις δυνατότητες να δημιουργούμε παίζοντας, για τις δυνατότητες να σωθεί ο πλανήτης μας. Ανταλλάξαμε εμπειρίες και προβληματισμούς, τα παιδιά συμμετείχαν σε ανακύκλωση μεταχειρισμένων υλικών, έγιναν μικροί ηθοποιοί και εκφράστηκαν μέσω του θεατρικού παιχνιδιού και ζωγράφισαν πάνω σε χαρτί του μέτρου με λαδοπαστέλ εικόνες από το στενό και ευρύτερο οικολογικό περιβάλλον.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

(Εικόνες από την εκδήλωση)

(Σκηνές από το θεατρικό παιχνίδι)

(Στιγμιότυπα από τις εικαστικές δημιουργίες των παιδιών)

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Δημήτρη Κωνστάντο και τους συνεργάτες των βιβλιοπωλείων Παπασωτηρίου στην Καλαμάτα!
Ευχαριστούμε θερμά τον εκδότη μας κ. Θάνο Ψυχογιό και τους συνεργάτες του στις εκδόσεις Ψυχογιός!

Η ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ (ΕΚΕΒΙ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ Α΄ ΚΑΙ Β΄ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΛΟΗΜΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

Στο πλαίσιο της θεσμοθέτησης από το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων του Νέου Σχολείου, του οποίου το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί από τον Σεπτέμβριο του 2010, αρχικά σε 800 ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία σε όλη την περιφέρεια, καθιερώνεται ο θεσμός της φιλαναγνωσίας για τις Α΄ και Β΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Έτσι, για το γλωσσικό μάθημα αυξάνεται κατά 1 ώρα εβδομαδιαίως για τις τάξεις αυτές και η επιπλέον αυτή ώρα θα διατίθεται για την ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων.

ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός της φιλαναγνωσίας είναι η εξοικείωση του μικρού μαθητή με το βιβλίο και την ανάγνωση και η σταδιακή εδραίωση μιας φιλικής σχέσης του με το λογοτεχνικό βιβλίο. Αυτή η σχέση θα το βοηθήσει να αναπτύξει την κριτική και δημιουργική του σκέψη, να δραστηριοποιήσει τη φαντασία του και την εφευρετικότητά του, να εμπλουτίσει την αισθητική του καλλιέργεια, να δοκιμάσει τα συναισθήματά του αναπτύσσοντας έτσι τη συναισθηματική του νοημοσύνη, να καλλιεργήσει τη γλωσσική του έκφραση με έμμεσο και βιωματικό τρόπο, και εν κατακλείδι να συγκροτήσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του.
Μέσα όμως από τη διαδικασία της φιλαναγνωσίας επιτυγχάνονται και επιμέρους στόχοι, όπως:
• καλλιέργεια αναγνωστικής απόλαυσης
• άσκηση της δεξιότητας της προσεκτικής ακρόασης και ως εκ τούτου πρόληψη φαινομένων διάσπασης προσοχής, όταν δεν οφείλεται σε παθογόνα αίτια, που είναι πολύ συχνή στις μικρές τάξεις του δημοτικού σχολείου
• καλλιέργεια δεξιότητας αναδιήγησης ιστοριών, συναισθημάτων ή καταστάσεων
• ανάπτυξη δυνατότητας κατανόησης κειμένου
• ανάπτυξη συνεργατικής ικανότητας
• ανάπτυξη επικοινωνιακής ικανότητας
• αφηγηματική ικανότητα
• εξοικείωση με τη λειτουργία ομάδων
• δημιουργία κλίματος συντροφικότητας και δημιουργικότητας μέσα στην τάξη, η οποία σταματά να αποτελεί ένα άθροισμα μεμονωμένων μαθητών αλλά γίνεται μια «κοινότητα αναγνωστών».

Προαπαιτούμενο για μια σωστή και ολοκληρωμένη παιδεία είναι η αισθητική καλλιέργεια του ατόμου και το Νέο Σχολείο με όχημα τη Λογοτεχνία μπορεί να συμβάλλει σε αυτό.

Αναβαθμίζει το ρόλο του εκπαιδευτικού και τον χρίζει αρωγό, εμπνευστή και εμψυχωτή της σχολικής ομάδας συνολικά αλλά και του κάθε μαθητή ατομικά στο αέναο ταξίδι του στον κόσμο της γνώσης αλλά όχι μόνο. Ο εκπαιδευτικός, λειτουργώντας ως διαμεσολαβητής μεταξύ του βιβλίου και του μαθητή, ενεργοποιώντας τη φιλαναγνωστική διάθεση του παιδιού και αξιοποιώντας πολυπλεύρως το λογοτεχνικό βιβλίο, βοηθάει τον μαθητή να εισαχθεί στο γοητευτικό κόσμο της λογοτεχνίας και σταδιακά να μυηθεί στο μαγευτικό κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται πράξη η επαγγελία της ολοκληρωμένης και ολόπλευρης μόρφωσης.

Το σχολείο, πράγματι είναι ο ιδανικός χώρος για να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες που κέντρο και αναφορά έχουν το βιβλίο. Χρειάζεται όμως μεθοδικός προγραμματισμός και σωστή οργάνωση. Προκειμένου λοιπόν να είναι αποτελεσματικός ο θεσμός της φιλαναγνωσίας και να αποδώσει τα προσδοκώμενα το ΕΚΕΒΙ προτείνει τα εξής:

 Δημιουργία και οργάνωση Σχολικών Βιβλιοθηκών σε κάθε σχολική μονάδα εμπλουτισμένη με λογοτεχνικά βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 6 – 8 ετών. Τα έξοδα της αγοράς των βιβλίων σε περίπτωση που δεν είναι εφικτό να καλύπτονται διαφορετικά, προτείνεται, με μέριμνα του διευθυντή του Σχολείου, να καλύπτονται από χρήματα της σχολικής Επιτροπής.
 Δημιουργία ευχάριστων χώρων ανάγνωσης και ακρόασης. Χώρος ανάγνωσης μπορεί να είναι μια όμορφα οργανωμένη γωνιά στο πίσω μέρος της διδακτικής αίθουσας με χαλιά, μαξιλάρια, ζωγραφιές, ταμπλό σχετικά με τη φιλαναγνωσία κλπ. Οι χώροι ανάγνωσης διαμορφώνονται από τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές από κοινού, αφήνοντας τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους να δράσουν. Επίσης, αν υπάρχει στο σχολείο αίθουσα βιβλιοθήκης, ορισμένες φορές η ώρα Φιλαναγνωσίας μπορεί να διεξάγεται στο συγκεκριμένο χώρο.
 Ύπαρξη σχεδίου βάσει του οποίου θα πραγματοποιείται η ανάγνωση των λογοτεχνικών βιβλίων κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Ο κάθε εκπαιδευτικός από την αρχή της σχολικής χρονιάς και ανάλογα με το επίπεδο και τα ενδιαφέροντα των μαθητών του προγραμματίζει ποια βιβλία θα διαβαστούν, τους ρυθμούς που θα γίνει αυτή η διαδικασία, θα θέσει τους σκοπούς και τους στόχους και θα καθορίσει τη μορφή που θα έχει η φιλαναγνωσία στην τάξη του και τις εκδηλώσεις που ενδεχομένως θα πραγματοποιήσει με την τάξη του κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
 Οργάνωση της κάθε τάξης ως αναγνωστική ομάδα. (Καθορισμός συγκεκριμένης ημέρας και ώρας, ανάγνωση στην τάξη, συζήτηση, επιπλέον δραστηριότητες)

Ενδεικτικά το ΕΚΕΒΙ προτείνει ένα σχέδιο υλοποίησης της φιλαναγνωσίας στην Α΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου.

1ο ΒΗΜΑ (Α΄ ΤΡΙΜΗΝΟ)
ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ
Αρχικά ο εκπαιδευτικός δίνει ένα ελκυστικό όνομα στην ώρα της φιλαναγνωσίας, για να δημιουργήσει θετική προδιάθεση στους μαθητές του και εξηγεί στους μαθητές τι θα κάνουν την ώρα αυτή.
Για παράδειγμα την ώρα της φιλαναγνωσίας την ονομάζει «ταξίδι στη χώρα του βιβλίου». Στη συνέχεια εξηγεί στους μαθητές ότι την ώρα του ταξιδιού στη χώρα του βιβλίου θα μετακινούνται στην ειδικά διαμορφωμένη γωνιά, θα διαβάζουν βιβλία και θα κουβεντιάζουν γι’ αυτά τα βιβλία.
Προτείνεται οι μαθητές να κάθονται σε ημικύκλιο και ο εκπαιδευτικός να κάθεται στο ίδιο επίπεδο με τα παιδιά, γιατί «όλοι είμαστε ίσοι, όταν πρόκειται να απολαύσουμε την ανάγνωση μιας ιστορίας».

Σημειώνεται ότι στην ηλικία της Α΄ Δημοτικού τα περισσότερα παιδιά ήδη έχουν επαφή με το παιδικό βιβλίο από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Στόχος του σχολείου είναι η εισαγωγή τους στο λογοτεχνικό βιβλίο. Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή του βιβλίου θα γίνει από τον εκπαιδευτικό, με βάση τα βιβλία που θα υπάρχουν στη σχολική βιβλιοθήκη ή από κάποιον ενδεικτικό κατάλογο λογοτεχνικών βιβλίων που ενδεχομένως θα υπάρχει σε κάθε σχολική μονάδα.

Στόχοι

 Άσκηση στην ακρόαση και κατανόηση του κειμένου
 Αναδιήγηση
 Επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και με το δάσκαλο
 Σεβασμός στην προσωπικότητα των άλλων

Επειδή τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει αναγνωστική δεξιότητα, η ανάγνωση καθ’ όλη τη διάρκεια του Α΄ τριμήνου γίνεται από τον εκπαιδευτικό. Προτείνεται όμως σποραδικά και σταδιακά ανάλογα με την εξέλιξη της αναγνωστικής διαδικασίας στο γλωσσικό μάθημα ο εκπαιδευτικός να κυκλώνει μικρές λεξούλες και να παρακινεί τους μαθητές να τις διαβάζουν. Η ανάγνωση θα σταματά ανά τακτά διαστήματα για να μην υπάρξει διάσπαση προσοχής μαθητών και ο εκπαιδευτικός θα παροτρύνει τους μαθητές να αναδιηγηθούν ό, τι άκουσαν, χωρίς να διακόπτει κανείς κανένα. Έτσι γίνεται πράξη ο σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου. Θα γίνονται ερωτήσεις κατανόησης του κειμένου, όπου θα παρακινούνται να απαντήσουν όλοι οι μαθητές ακόμη και οι πλέον άτολμοι. Στη συνέχεια το βιβλίο θα περνάει στα χέρια των μαθητών, για να επεξεργαστούν την εικονογράφηση, τη βιβλιοδεσία και γενικότερα για να έχουν άμεση επαφή με το αντικείμενο και να μην είναι παθητικοί δέκτες.
Η ίδια διαδικασία θα επαναλαμβάνεται και την επόμενη φιλαναγνωστική ώρα, μέχρι να τελειώσει το βιβλίο. Είναι αυτονόητο ότι τα βιβλία που θα επιλέγονται θα είναι μικρής έκτασης, έτσι ώστε η ανάγνωση ολόκληρου του βιβλίου να μην ξεπερνά τις 3 διδακτικές ώρες.
Η ανάγνωση του λογοτεχνικού κειμένου μπορεί να εμπλουτιστεί και με κατάλληλη μουσική επένδυση.

Προτεινόμενες δραστηριότητες

Οι δραστηριότητες σκόπιμο είναι να μην λειτουργούν ως «εργασίες για το σπίτι», γι’ αυτό καλό θα ήταν να γίνονται συνδυαστικά με την ευέλικτη ζώνη.
• η δημιουργία κάποιας ζωγραφιάς σχετικής με το βιβλίο που διαβάστηκε. Για παράδειγμα ζωγραφίζουμε έναν ήρωα του βιβλίου, ένα τοπίο, ένα αντικείμενο κ.λ.π.
• κατασκευές με πλαστελίνες, πηλό, κ.λ.π. αντικειμένων της ιστορίας.
• ανατροπή της ιστορίας που διαβάστηκε, εμπλουτισμός της με περισσότερες λεπτομέρειες, αντιστροφή χαρακτήρων, σύνθεση με άλλη γνωστή ιστορία (παραμυθοσαλάτα), αλλαγή του τέλους της ή ό.τι άλλο η φαντασία και η δημιουργικότητα του δασκάλου μπορεί να επινοήσει.
• αφήγηση της ιστορίας από την πλευρά κάποιου άλλου ήρωα
• μαγνητοφώνηση της ιστορίας με ηχητικά εφέ (ρίχνοντας ρύζι σε μεταλλικό αντικείμενο παράγεται ήχος βροχής, μιλώντας μέσα σε τενεκεδάκι παράγεται ηχώ, τσαλακώνοντας μια πλαστική σακούλα, παράγεται ήχος φωτιάς κ.λ.π.), μουσική επένδυση με τύμπανα, μαράκες ή ό,τι άλλο μουσικό όργανο διαθέτει η σχολική μονάδα και παρουσίασή της την επόμενη φορά ως «ραδιοφωνικής ιστορίας».
• αναπαραγωγή της ιστορίας με παντομίμα.
• δραματοποίηση μέρους ή του όλου της ιστορίας.
• δημιουργία της ιστορίας ως κόμικ.
• δημιουργία ενός άλλου εξώφυλλου του βιβλίου

Όταν τελειώσει το βιβλίο κι αφού δάσκαλος και μαθητές μοιραστούν τις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που τους δημιουργήθηκαν, θα γίνει αναφορά στο συγγραφέα του βιβλίου και σε άλλα έργα που πιθανόν έχει συγγράψει και που ίσως θέλουν να διαβαστούν στο μέλλον. Σκόπιμο είναι να γίνεται και ειδική αναφορά στον εικονογράφο, δεδομένου η εικονογράφηση προσελκύει τους μικρούς αναγνώστες περισσότερο απ’ όσο το κείμενο, το οποίο δεν μπορούν ακόμη να το εκτιμήσουν.

2ο ΒΗΜΑ (Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ)

ΜΙΚΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Σε αυτό το στάδιο οι μαθητές έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν επαρκώς την αναγνωστική δεξιότητα, συνεπώς μπορούν να συμμετέχουν στην ανάγνωση.

Στόχοι

(όλοι οι προηγούμενοι κι επιπροσθέτως)
 Ενθάρρυνση στη λήψη πρωτοβουλιών και στην ενίσχυση της αυτενέργειας
 Βελτίωση προφορικού λόγου
 Καλλιέργεια συναισθηματικής νοημοσύνης

Αφού επιλεχτεί το βιβλίο κατά τα προηγούμενα, ο δάσκαλος παροτρύνει τους μαθητές να διαβάζουν μικρές προτάσεις, κυρίως αν εμπεριέχονται διάλογοι, όπου θα μοιράζονται ρόλοι. Αρχικά στα παιδιά που το επιθυμούν και στη συνέχεια σε όλα τα μέλη της αναγνωστικής ομάδας. Αυτό θα λειτουργήσει έμμεσα ως κίνητρο για να βελτιωθεί η αναγνωστική δεξιότητα της ομάδας . Προϊόντος του χρόνου θα αυξάνεται η ανάγνωση από τους μαθητές. Έμφαση περισσότερη θα δίνεται στη δημιουργική συζήτηση πάνω στο θέμα της ιστορίας του λογοτεχνικού κειμένου.


Προτεινόμενες δραστηριότητες

Σε αυτό το στάδιο, επειδή και η δεξιότητα της γραφής έχει αρχίσει να αναπτύσσεται επαρκώς, προτείνεται η δημιουργία πίνακα λογοτεχνικής γωνιάς. Στον πίνακα αυτόν οι μαθητές γράφουν τα ονόματα των συγγραφέων που έχουν διαβάσει, βρίσκουν φωτογραφίες τους και τις προσαρμόζουν, γράφουν τίτλους έργων τους ή κομμάτια των κειμένων που τους άρεσαν ιδιαίτερα. Γενικότερα αφήνονται να εκφραστούν ελεύθερα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και να επιδράσουν στο χώρο.
Η φιλαναγνωσία μπορεί αν εμπλουτιστεί με θεατρικές, μουσικές και εικαστικές δραστηριότητες।

Ενδεικτικά προτείνονται:

Κατασκευή ομαδικής αφίσας σε χαρτί του μέτρου που αφορά κάποιο από τα βιβλία που διαβάστηκαν ή να αποτελούν σύνθεση των βιβλίων αυτών.
• Κατασκευή σελιδοδεικτών.
• Εμπλουτισμός των κόμικς που ενδεχομένως έχουν κατασκευάσει σε προηγούμενες δραστηριότητες με διαλόγους μέσα σε συννεφάκια.
• Θεατρική αναπαράστασή των διαλόγων.
• συμμετοχή στην ιστορία που διαβάζεται ενός ήρωα από προηγούμενη ιστορία.
• εμπλουτισμός της ιστορίας με τραγούδια.
• ο δάσκαλος λέει την ιστορία κομματιασμένη και οι μαθητές καλούνται να τη βάλουν σε λογική σειρά.

3ο ΒΗΜΑ (Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ)

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Στο στάδιο αυτό οι μαθητές έχουν κατακτήσει τη δεξιότητα της ανάγνωσης καθώς και της γραφής και μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στην ανάγνωση των λογοτεχνικών κειμένων.

Στόχοι

(όλοι οι προηγούμενοι κι επιπροσθέτως)
 Ανάπτυξη κριτικής ικανότητας
 Ανάπτυξη ενσυναίσθησης
 Κατανόηση της θέσης του άλλου
 Δημιουργία θετικών προτύπων

Οι μαθητές παροτρύνονται να διαβάζουν ικανά κομμάτια του λογοτεχνικού έργου που έχει επιλεγεί και να ελέγχουν πλέον το χρωματισμό στη φωνή τους. Έχοντας αναπτύξει επαρκώς και τη δεξιότητα γραφής, μπορούν να εκφραστούν γραπτά για κάποιο από τα έργα που έχουν διαβάσει και να αναρτούν στο λογοτεχνικό πίνακα τα κείμενά τους.

Προτεινόμενες δραστηριότητες:

Παιχνίδια με βιβλία: (ενδεικτικά)
Το βιβλιοπωλείο: Κάνουμε αναπαράσταση ενός βιβλιοπωλείου στην τάξη ή στην αυλή και πρέπει να το οργανώσουμε σωστά.
Ο ντέντεκτιβ των βιβλίων: Δίνουμε κάποια στοιχεία για ένα βιβλίο χωρίς να το αποκαλύψουμε και οι μαθητές καλούνται να το ανακαλύψουν.
Ντόμινο βιβλίων: τα βιβλία που έχουν διαβαστεί «στήνονται» από τους μαθητές ως ντόμινο, χρησιμοποιώντας ένα κοινό σημείο του κάθε βιβλίου με το επόμενο.
• Βιβλιοπαρουσιάσεις σε άλλες τάξεις του σχολείου ανά ομάδες «αναγνωστικών κοινοτήτων».
• Μεταφορά της αναγνωστικής κοινότητας στην αυλή του σχολείου.
• Δημιουργία οπισθόφυλλου βιβλίου, όπου οι μαθητές καλούνται να γράψουν λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου.
• Κατασκευή εικαστικής «τοιχογραφίας» με ζωγραφιές και λεζάντες από τα βιβλία που έχουν διαβαστεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
• Δημιουργία βιβλίου

Ως τελική εκδήλωση προτείνεται η δραματοποίηση κάποιου από τα έργα που έχουν διαβαστεί.

Πολύ καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία της φιλαναγνωσίας παίζει η επαφή των μαθητών με τους δημιουργούς των βιβλίων: τους συγγραφείς, αλλά και τους εικονογράφους.

Γνωρίζοντας τους δημιουργούς οι μαθητές:

 Αποκτούν θετικά πρότυπα
 Ενδυναμώνουν την αυτοεκτίμησή τους
 Μορφοποιούν το λογοτεχνικό έργο κι έτσι χαράσσεται εντονότερα στη μνήμη και τον ψυχισμό τους
 Εξοικειώνονται με τον κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού
 Αποκτούν μια εμπειρία μοναδική

Ακόμη:
 έχουν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήσεις και να πάρουν άμεσα απαντήσεις
 αναπτύσσουν προβληματισμούς και διατυπώνουν απόψεις
 συντελείται μια καλή «απομυθοποίηση»

Συνεπώς, σκόπιμο θα ήταν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς να πραγματοποιηθεί μια επίσκεψη κάποιου συγγραφέα στη σχολική μονάδα. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει την κατάλληλη προετοιμασία των μαθητών από τον εκπαιδευτικό και την σωστή οργάνωση του χώρου, ώστε να ευδοκιμήσει αυτή η συνάντηση. [Το ΕΚΕΒΙ ήδη από το 2005 λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία το πρόγραμμα «επισκέψεις συγγραφέων και εικονογράφων σε σχολεία»].
Άλλες προτάσεις βρίσκονται στον κόμβο του ΕΚΕΒΙ -στην ενότητα «το ΕΚΕΒΙ και το παιδί» (www.ekebi.gr).

Ενδεικτικά :

 Αξιοποίηση του νέου κόμβου του ΕΚΕΒΙ, για παιδιά (www.mikrosanagnostis.gr)
 Δημιουργία Λεσχών Ανάγνωσης με το απαραίτητο υλικό
 Συμμετοχή των τάξεων στο πρόγραμμα εκδηλώσεων της Έκθεσης Παιδικού Βιβλίου στην Αθήνα (στα τέλη Ιανουαρίου) και στην «Παιδική Γωνιά» της Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (μεταξύ Απριλίου-Μαΐου).
 Συνεργασία για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου (23 Απριλίου)

Τέλος, παρατίθεται ένας ενδεικτικός κατάλογος λογοτεχνικών βιβλίων κατάλληλων για τις ηλικίες των 6 – 8 χρόνων καθώς και ενδεικτική βιβλιογραφία για την φιλαναγνωσία, προκειμένου να ενημερωθούν οι εκπαιδευτικοί. Για την κατάρτιση του καταλόγου, το ΕΚΕΒΙ θα δίνει κάθε χρόνο τον λόγο σε έναν ειδικό επιστήμονα.

Φέτος ο κατάλογος καταρτίστηκε από τον κ. Σ. Γ. Παπαδάτο, Λέκτορα στο ΤΕΠΑΕΣ του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Γ. Σεφέρης: Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά, εκδ. Ερμής, 1992
• Οδ. Ελύτης: Η ποδηλάτισσα, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1991
• Ά. Ζέη: Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων, εκδ. Κέδρος, 1997
• Ζ. Σαραμάγκου: Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου, εκδ. Καστανιώτη, 2006
• Z. Zιονό: O άνθρωπος που φύτευε δέντρα, εκδ. Παπαδόπουλος, 2001
• Ού. Σέφλερ: Ο άνθρωπος με την κόκκινη μύτη, εκδ. Μίνωας, 1995
• Κ. Κέιβ: Το Κάτι ‘Άλλο, εκδ. Πατάκη, 1997
• Μ. Κοντολέων: Ελίτσα ή Παπαρούνα, εκδ. Άγκυρα, 2009
• Χρ. Μπουλώτης: Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2009
• Φ. Φραγκούλη: Οι Άγγελοι των κοχυλιών, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2003
• Μ. Έντε: Ο Ρίνος Σβερκοχοντρίνος, εκδ. Πατάκη, 2000
• Α. Βαρελά: Τα παπουτσάκια που λένε παραμύθια, εκδ. Άγκυρα, 1999
• Ζ. Βαλάση: Το ψηλότερο μπαλκόνι του κόσμου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2006
• Αλ. Κυριτσόπουλος: Μία + 5 Καρυάτιδες, εκδ. Κέδρος, 2007
• Λ. Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου: Εφτά κόκκινες κλωστές, εκδ. Πατάκη, 1996
• Ε. Μακ Ντόναλντ: Ο μικρός κάστορας και η ηχώ, εκδ. Ρώσση, 1990
• Ευγ. Τριβιζάς: Ο πόλεμος των Ούφρων και των Τζούφρων, εκδ. Μίνωας, 2006
• Ευγ. Φακίνου: Ξύπνα Ντενεκεδούπολη, εκδ. Καστανιώτη, 1997
• Σ. Μακ Μπράτνεϋ: Μάντεψε πόσο σ’ αγαπώ, εκδ. Παπαδόπουλος, 1996
• Τζ. Ντι Πενάρ: Ο λύκος ξαναγύρισε, εκδ. Παπαδόπουλος, 1995
• Σ. Ζαραμπούκα: Φυσικά σ΄αγαπώ!, εκδ. Κέδρος, 2008
• Μ. Λοΐζου: Το μικρό παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του να συναντήσει την αγάπη, εκδ. Πατάκη, 2001
• Ελ. Μαντέλου: Η Περιπέτεια κρυμμένη στις σελίδες, εκδ. Πατάκη, 2005
• Ντ. Μακ Κι: Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας, εκδ. Πατάκη, 1996
• Λ. Ψαραύτη: Το τσίρκο και ο νάνος Γολιάθ, εκδ. Πατάκη, 1997
• Ντέμπι Λιόρι: Θα σ’ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει, εκδ. Πατάκη, 1999
• Τ. Τσιλιμένη: Ο κύριος Μπου, εκδ. Δίπτυχο, 2008
• Ζ. Λάουμπε: Ο παππούς πετάει, εκδ. Κάστωρ, 2000
• Φ. Νικολούδη: Το χαρούμενο λιβάδι, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2000
• Β. Ηλιόπουλος: Κι οι ιστορίες μεταναστεύουν, εκδ. Πατάκη, 2009
• Π. Βασιλάκη: Ο γίγαντας Πανσές και η Φεγγαρένια, εκδ. Πατάκη, 1998
• Αλ. Μητσιάλη: Η νύχτα των πυγολαμπίδων, εκδ. Πατάκη, 2009
• Μ. Καρακώστα: Τα αστέρια που ζήλευαν, εκδ. Πατάκη, 1999
• Ζ.-Λ. Φρομεντάλ: 365 πιγκουίνοι, εκδ. Ηλίβατον, 2008
• Αύγ. Κόπις: Τα ανθρωπάκια με τα κόκκινα, εκδ. Άμμος, 1990
• Αμ. Μιχαλοπούλου: Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός, εκδ. Πατάκη, 2008
• Β. Μώραλη: Η βροχή των αστεριών, εκδ. Modern Times, 2008
• Σ. Ακάς: Οι αρκούδες Γκρίζλυ, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1996
• Κ. Δημητριάδου: Η Αρήτη της ροδιάς, εκδ. Λιβάνη, 2009
• Φρ. Αλεξοπούλου: Φίλοι; Φως φανάρι, εκδ. Παπαδόπουλος, 2005
• Τ. Αποστολίδης-Κ. Βουτσάς: Οι μύθοι του Αισώπου σε κόμικς, εκδ. Μεταίχμιο, 2006
• Ει. Μάρρα: Το μυστικό τραγούδι της Μάτας, εκδ. Κέδρος, 1987, εκδ. Πατάκη, 2004
• Β. Μάστορη: Πού πήγε το φεγγάρι απόψε;, εκδ. Πατάκη, 1996
• Μ. Ντεκάστρο: Στο Μουσείο, εκδ. Παπαδόπουλος, 2007
• Πωλ Τζέρατυ: Το μεγάλο πράσινο δάσος, εκδ. Ρώσση, 1995
• Τζ. Τασάκου: Τα ξύλινα παπούτσια της Ξανθής, εκδ. Παπαδόπουλος, 2006
• Μ. Στεφανίδης: Το πονεμένο αηδόνι, εκδ. Σίγμα, 2000
• Γ. Μ. Μαρίνος: Αχ! Ειρήνη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1989
• Φ. Χατόγλου: Καλημέρα Ειρήνη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1998
• Σ. Μαντουβάλου: Η Χιονάνη και οι Επτά Νάτοι, εκδ. Νίκας/Ελληνική Παιδεία, 2005
• Μπ. Ρόζεν-Μ. Τσίτας: Μη φεύγεις, εκδ. Ψυχογιός, 2009
• Ου. Έκο: Οι τρεις κοσμοναύτες, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2004
• Eun Ju Kim: Γιατί να είμαι τόσο μικρός;, εκδ. Ζεβρόδειλος, 2001
• Μ. Μπλαζεγιόφσκι: Τα φιλαράκια, εκδ. Κάστωρ, 2002
• Ρ. Ρώσση-Ζαϊρη: Το παιδί που βρήκε ένα αστέρι, εκδ. Μεταίχμιο, 2009
• Μ. Αγγελίδου: Ελληνική Μυθολογία-Πώς ξεκίνησε ο κόσμος, εκδ. Παπαδόπουλος, 2006
• Ρ. Μάρσαλ: Μισώ το διάβασμα, εκδ. Κάστωρ, 2001
• Ερίκ Μπατού: Νίνο, ο μικρός κλόουν, εκδ. Μεταίχμιο, 2004
• Σ. Παράσχου: Δεν υπάρχουν δράκοι, σου λέω, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2001
• Γ. Πατεράκη: Η δαντελένια σκούπα της γιαγιάς, εκδ. Δωρικός, 1992
• Φ. Μανδηλαράς: Τα τρελομπαλάκια, εκδ. Πατάκη, 2008
• Ντ. Παπαλιού: Όταν η Έλλη έγινε αόρατη, εκδ. Παπαδόπουλος, 2009
• Φ. Δενδρινού: Το Σπίτι, εκδ. Εν Πλω, 2010
• Ντ. Χατζηνικολάου: Ταξιδεύω με τα παραμύθια, εκδ. Μίλητος, 2003
• Ανέτ Σουόμποντα: Διακοπές στην Κολολουλού, εκδ. Αερόστατο, 2008
• Μ. Αυτζής: Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2004
• Θ. Χορτιάτη: Παιχνιδόλεξα, εκδ. Κέδρος, 1996
• Ε. Τορόση: Κουμπότρυπες κι ελέφαντες, εκδ. Πατάκη, 1998
• Ε. Τσιάλτα: Η γιαγιά μου η μάγισσα, εκδ. Πατάκη, 1996
• Κ. Μάγος: Το μακρύ ταξίδι του Αιμίλιου, εκδ. Πατάκη, 2010
• Πιέρ Λορί: Το βιβλίο που πετάει, εκδ. Μεταίχμιο, 2009
• Κ. Γουόλτερς: Ο μαγικός χιονάνθρωπος, εκδ. Άγκυρα, 2009
• Α. Πιπίνη: Ο Ευγένιος και ο ιερός πάπυρος, εκδ. Μεταίχμιο, 2010
• Ν. Παναγιωτόπουλος: Ο ιπποπότης και η νεραϊγελάδα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2009
• Amelie Cantin: Ο πειρατής κόλλησε γρίπη, εκδ. 2002

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ*
α. Θεωρία, Μελέτη, Έρευνα
• Αγγελοπούλου, Β.- Βασιλαράκης, Ι. (Επιμ). Φιλαναγνωσία και Παιδική Λογοτεχνία. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999.
• Αναγνωστοπούλου, Δ. Λογοτεχνική πρόσληψη στην
προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αθήνα, Πατάκης,
2002.
• Γιαννικοπούλου, Α. Το σύγχρονο εικονογραφημένο παιδικό
βιβλίο. Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2008
• Καλογήρου, Τζ. Τέρψεις και Ημέρες Ανάγνωσης. Μελετήματα
για τη Διδακτική της Λογοτεχνίας στο Δημοτικό Σχολείο. (α΄, β΄
τόμ), Αθήνα, Εκδ. Σχολής Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, 1999, 2003.
• Κατσίκη-Γκίβαλου, Ά.- Καλογήρου, Τζ.- Χαλκιαδάκη,
Ά. (Επιμ). Φιλαναγνωσία και Σχολείο. Αθήνα, Πατάκης,
2008.
• Μαλαφάντης, Δ.Κ. Το παιδί και η Ανάγνωση. Στάσεις,
Προτιμήσεις, Συνήθειες. Αθήνα, Γρηγόρης, 2005
• Παπαπετροπούλου, Κ. (Επιμ.). Η τέχνη της Αφήγησης. Αθήνα,
Πατάκης, 1997.
• Σπινκ, Τζ. Τα Παιδιά ως Αναγνώστες. Μετ. Κ. Ντελόπουλος.
Αθήνα, Καστανιώτης, 1990.

β. Θεωρία και Δραστηριότητες
• Αποστολίδου, Β.-Καπλάνη, Β.-Χοντολίδου, Ε. Διαβάζοντας λογοτεχνία στο σχολείο. Μια νέα πρόταση διδασκαλίας. Αθήνα, Τυπωθήτω - Γ. Δαρδανός, 2000.
• Παπαδάτος. Σ. Γ. Παιδικό Βιβλίο και Φιλαναγνωσία. Θεωρητικές αναφορές και προσεγγίσεις-Δραστηριότητες. Αθήνα, Πατάκης, 2009.
• Ποσλανιέκ, Κρ. Να δώσουμε στα παιδιά την όρεξη για διάβασμα. Μετ. Στ. Αθήνη. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
• ΥΠΕΠΘ-ΕΚΕΒΙ. Σκυταλοδρομία Ανάγνωσης. Ενημερωτικό Έντυπο. Αθήνα, 2003.

γ. Δραστηριότητες

Ροντάρι, Τζ। Γραμματική της φαντασίας. Μετ. Γ. Κασαπίδης. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2003.
• Ροντάρι, Τζ. Ασκήσεις Φαντασίας. Μετ. Μ. Βερτσώνη-Κοκόλη. Αθήνα, Τέσσερα, 1990.
• Μπρασέρ, Φ. 1001 δραστηριότητες για να αγαπήσω το βιβλίο. Μετ. Ε. Γεροκώστα, Αθήνα, Μεταίχμιο, 2005.
• Τζόνσον, Π. Φτιάχνω το δικό μου βιβλίο: πρακτικός οδηγός της τέχνης του βιβλίου για ν΄ αγαπήσει το παιδί την ανάγνωση. Αθήνα, Οδυσσέας, 1997.
• Γιέιτς, Ά. Παιδιά αναγνώστες. Μετ. Ι. Π. Κουτσόγιωργα. Αθήνα, Πατάκης, 1999 (2).

*ΠΗΓΕΣ:

- Κατσίκη-Γκίβαλου, Ά.- Καλογήρου, Τζ.- Χαλκιαδάκη, Ά. (Επιμέλεια). Φιλαναγνωσία και Σχολείο. Αθήνα, Πατάκης, 2008.
-ΥΠΕΠΘ-ΕΚΕΒΙ। Σκυταλοδρομία Ανάγνωσης. Ενημερωτικό Έντυπο. Αθήνα, 2003.
-Ποσλανιέκ, Κρ। Να δώσουμε στα παιδιά την όρεξη για διάβασμα. Μετ. Στ. Αθήνη. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
-Ροντάρι, Τζ। Γραμματική της φαντασίας. Μετ. Γ. Κασαπίδης. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2003.
-Μπρασέρ, Φ। 1001 δραστηριότητες για να αγαπήσω το βιβλίο. Μετ. Ε. Γεροκώστα, Αθήνα, Μεταίχμιο
-Παπαδάτος। Σ. Γ. Παιδικό Βιβλίο και Φιλαναγνωσία. Θεωρητικές αναφορές και προσεγγίσεις-Δραστηριότητες. Αθήνα, Πατάκης, 2009.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ स्पेशल ओल्य्म्पिच्स ΑΘΗΝΑ 2011

Καλώς Ορίσατε
Στους Παγκόσμιους Αγώνες
Special Olympics ΑΘΗΝΑ 2011

25 Ιουνίου – 4 Ιουλίου 2011

Όρκος Αθλητού Special Olympics
Θέλω να νικήσω!
Αν όμως δεν τα καταφέρω
βοηθήστε με να προσπαθήσω
με θάρρος!
Η Ελλάδα φιλοξενεί το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο.
Τους Παγκόσμιους Αγώνες Special Olympics 2011.
Τους μοναδικούς αγώνες στον κόσμο, όπου όλοι οι συμμετέχοντες αθλητές είναι Νικητές.
Νικητές στον αγώνα τους για το σεβασμό μας στη διαφορετικότητά τους.
Νικητές στον αγώνα τους για την αυτοεκτίμησή τους.
Νικητές στον αγώνα τους για την υπεράσπιση των ξεχωριστών τους ικανοτήτων.
Από τις 25 Ιουνίου έως και τις 4 Ιουλίου του 2011 στην Αθήνα,
7.500 Αθλητές Special Olympics από 185 χώρες
θα λάβουν μέρος σε 22 Ολυμπιακού τύπου αθλήματα.
Οι Παγκόσμιοι Αγώνες Special Olympics αποτελούν το κορυφαίο γεγονός στην πολύχρονη πορεία ενός παγκόσμιου κινήματος που ιδρύθηκε το 1968 από μια σπουδαία γυναίκα, την Eunice Kennedy Shriver, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην υλοποίηση ενός οράματος παγκόσμιας εμβέλειας.
Τη δημιουργία μιας κοινωνίας που δεν θα ορίζεται από αυτούς που αποκλείονται, αλλά από αυτούς που εντάσσονται।

Ειδικότερα όμως οι Παγκόσμιοι Αγώνες Special Olympics 2011 που θα διεξαχθούν στην Αθήνα φέρουν ξεχωριστούς συμβολισμούς। Θα λάβουν χώρα, χωρίς την παρουσία της ιδρύτριάς τους, δύο μόλις χρόνια μετά το θάνατό της, στην πατρίδα του «ευ αγωνίζεσθαι»।
Εκεί, όπου γεννήθηκαν οι αληθινές αξίες του αγωνιστικού πνεύματος.
Εκεί, όπου το ταλέντο των αθλητών Special Olympics θα μας θυμίσει τι σημαίνει αθλητισμός.

Σας καλούμε σ’ ένα αληθινά αθλητικό γεγονός।

Και να γεμίσουμς τις κερκίδες των αγωνιστικών χώρων.
Γιατί αξίζει να μοιραστούμε τον Υπέροχο Κόσμο των Νικητών!

Ο ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Το δεύτερο βιβλίο με ήρωα τον Ορφέα ανιχνεύει ρατσιστικά φαινόμενα που εκδηλώνονται κυρίως μεταξύ συμμαθητών στο χώρο του σχολείου και με αφορμή αυτή τη ρατσιστική συμπεριφορά εξάρει την αξία του εθελοντισμού, τη σπουδαιότητα της αποδοχής του άλλου, του διαφορετικού, αλλά και το αληθινό μήνυμα των Αγώνων Special Olympics, καθώς και το μεγαλείο της ψυχής των ατόμων με νοητική αναπηρία.
Στο βιβλίο αυτό ο Ορφέας, που τον έχουμε γνωρίσει ήδη στο "Ένα ψυγείο για το Ορφέα", συνεχίζει να μην έχει φίλους. Τα παιδιά στο σχολείο του τον κοροϊδεύουν. Και τα παιχνίδια μινιατούρες του δεν μπορούν να του προσφέρουν τη φιλία που τόσο έχει ανάγκη.
Όμως ποιοι είναι οι αθλητές των Special Olympics; Πώς τους ονομάζει η δασκάλα του, η κυρία Σοφία; Και τι θα ζητήσει ο Ορφέας, όταν τους γνωρίσει; Ποιος είναι ο Μάνος;
Τι θα συμβεί όταν οι δυο νέοι γνωριστούν και γίνουν φίλοι;
Καλή ανάγνωση!

ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ:
Αλλάζει η σχέση του παιδιού με το βιβλίο;

Με αφορμή τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και το Στρογγυλό Τραπέζι –Συζήτηση με θέμα: «Από το χαρτί στην οθόνη: Αλλάζει η σχέση του παιδιού με το βιβλίο;» που προηγήθηκε στην τελετή απονομής βραβείων του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ, ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, καθώς και το γενικότερο προβληματισμό που αναπτύχθηκε, αδράχνω την ευκαιρία για να εκφράσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη και να συνεχίσω την κουβέντα ή ακόμα-ακόμα να τη διευρύνω μεταξύ των φίλων bloggers και των φίλων του fb, αφού τα περιθώρια ενός στρογγυλού τραπεζιού εκ των πραγμάτων είναι στενά.
Στην ερώτηση λοιπόν, αν αλλάζει η σχέση του παιδιού με το βιβλίο, ως συγγραφέας αρχικά (παρακάτω θα αναπτύξω την άποψή μου και ως εκπαιδευτικός) απαντώ πως δεν αλλάζει, τουλάχιστον για την ώρα, ή καλύτερα δεν έχει αλλάξει ακόμα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ακόμα δεν πρέπει να φοβόμαστε. Ούτε και να στεκόμαστε απέναντι στο νέο εργαλείο με καχυποψία ή σαν να θέλουμε να το ξορκίσουμε. Για την ώρα στην πατρίδα μας αυτό που προέχει είναι να δούμε το πώς θα κερδίσουμε το μεγάλο αριθμό των παιδιών που δεν γνωρίζουν το λογοτεχνικό βιβλίο και κατ’ επέκταση την αξία ή τη δυναμική που κρύβει αυτό μέσα του, προκειμένου να τα μετατρέψουμε σε ενεργητικούς αναγνώστες.
Από την άλλη βέβαια δεν πρέπει ούτε και να επαναπαυόμαστε. Διότι κανείς δεν ξέρει κι ούτε μπορεί να εγγυηθεί πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό στο μέλλον.
Θυμάμαι, όταν πρωτάρχισα να γράφω, το 1993, η σχέση μου με το χαρτί και το μολύβι ήταν ρομαντική, ερωτική θα έλεγα, λες και βγαίναμε ραντεβουδάκι εγώ και τα χαρτιά μου. Τότε ήθελα τα χαρτιά μου αυτά -συνήθως είχαν τη μορφή του μπλοκ- να είναι πεντακάθαρα και να μην υπάρχει ούτε μια μουντζούρα στις σελίδες. Όπως καταλαβαίνετε, για να το πετύχω αυτό, έγραφα και ξαναέγραφα από την αρχή το ίδιο κείμενο στη σελίδα μέχρι αυτή να γεμίσει με καλαίσθητα και άνευ μουτζούρας γράμματα. Εκείνα τα πρώτα χρόνια λοιπόν θεωρούσα αδιανόητο να διαταραχθεί η σχέση μας αυτή και ήμουν από εκείνους που διακήρυττε φανατικός οπαδός της συγγραφής στο χαρτί.
Αργότερα, μόλις δυο χρόνια μετά, το 1995 στη Γερμανία, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το φορητό υπολογιστή, με τον οποίο μπορώ να πω ενθουσιάστηκα. Ενθουσιάστηκα κυρίως από τις δυνατότητες που είχε και βέβαια από το γεγονός ότι δε θα χρειαζόταν πια να γράφω και να ξαναγράφω για να είναι οι σελίδες μου καθαρές. Βέβαια, στην αρχή και μέχρι να μάθω να τον χειρίζομαι έχασα αρκετά κείμενα. Όμως παρά τις δυσκολίες που συνάντησα, κάθε αρχή είναι δύσκολη, το νέο για μένα και πολλά υποσχόμενο εργαλείο με κέρδισε. Δυο χρόνια αργότερα, το 1997, απέκτησα το δικό μου υπολογιστή και σήμερα, 14 χρόνια μετά, θεωρώ αδιανόητη την επιστροφή μου στη ρομαντική εποχή, του χαρτιού.
Σήμερα, διανύοντας μια πορεία 12 χρόνων στο εκδοτικό γίγνεσθαι και με περίπου 20 βιβλία στο ενεργητικό μου, αυτό που με ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία με τους αναγνώστες μου και το πώς θα κερδίσω περισσότερους ή καλύτερα το πώς τα κείμενά μου θα διαβαστούν από περισσότερα παιδιά-αναγνώστες. Δε με φοβίζει το νέο εργαλείο με την όποια του μορφή (e-bbok, ipad, iphone κλπ.), αν και δεν το γνωρίζω ακόμα, ούτε στέκομαι απέναντί του αδιάφορος. Το αντιμετωπίζω ως ένα ακόμα εργαλείο, το οποίο ίσως, αυτό και πάλι κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί, λειτουργήσει θετικά και ενισχυτικά στο εγγύς ή απώτερο μέλλον για την επίτευξη του σκοπού που είναι η προώθηση των βιβλίων μου. Εδώ θα λέγαμε πως ταιριάζει η φράση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Από τη θέση μου ως εκπαιδευτικός, έχοντας υπόψη από τη μια την εισαγωγή της Φιλαναγνωσίας στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης και από την άλλη την εμφάνιση των διαδραστικών πινάκων στη σχολική διαδικασία, σκέφτομαι ότι επιτέλους ήρθε ο καιρός όλοι οι εκπαιδευτικοί να επανεξετάσουμε τη στάση μας μέσα στην τάξη και να δούμε την εκπαιδευτική πράξη από άλλη οπτική ματιά. Άλλωστε ο θάνατος του παραδοσιακού δασκάλου, με ό,τι αυτός πρέσβευε, έχει επέλθει πριν πολλά χρόνια.
Είναι ευρέως παραδεκτό ότι τη διαφορά μέσα στη σχολική τάξη την κάνει ο δάσκαλος. «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις» έλεγαν οι παλιότεροι και δεν είχαν άδικο. Ο εκπαιδευτικός σε κάθε περίπτωση ήταν και είναι αυτός που μαζί με τους γονείς σε πρωτοβάθμιο επίπεδο έχει τον καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ολοκληρωμένης και υγιούς προσωπικότητας του παιδιού-μαθητή.
Κατά πόσο όμως είμαστε έτοιμοι όλοι εμείς να αντιμετωπίσουμε τις αλλαγές που έρχονται; Πόσοι από εμάς έχουμε άριστη σχέση με το παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο; Πόσοι το αξιοποιούμε δημιουργικά μέσα στην τάξη και άρα δεν το αντιμετωπίζουμε ως ένα ακόμα μάθημα γραμματικής; Πόσοι, τέλος, είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε την κιμωλία ή το μαρκαδόρο στην καλύτερη περίπτωση και μαζί τους συμβατούς πίνακες και να τα αντικαταστήσουμε όλα αυτά με την ψηφιακή οθόνη;
Στο συγκεκριμένο ερώτημα σίγουρα ο καθένας από μας καλείται να απαντήσει ξεχωριστά. Το βέβαιο όμως είναι ότι σε καμιά περίπτωση δε δικαιούμαστε ως εκπαιδευτικοί να στεκόμαστε πια απέναντι στις αλλαγές σαν να μην πρόκειται να συμβούν. Αυτό σημαίνει πως σε πρώτο χρόνο και τη στάση μας πρέπει να αλλάξουμε και να αποβάλουμε την όποια καχυποψία ή και μιζέρια, και τη διδασκαλία μας να αναπροσαρμόσουμε στα νέα δεδομένα. Έτσι δε θα είμαστε οι απλοί ακροατές και θεατές των εξελίξεων και άρα δέσμιοι και αναγκασμένοι να τις ακολουθήσουμε, αλλά εκείνοι που θα συνδιαλεχτούν με τους κάθε φορά αρμοδίους για τη στρατηγική που θα χαραχτεί γύρω από αυτό που μας αφορά, δηλαδή την εκπαιδευτική πράξη. Αν όλο αυτό που μόλις περιέγραψα αλλάξει κι εμείς οι δάσκαλοι, που ούτως ή άλλως συνειδητά και με αίσθημα ευθύνης μπαίνουμε μέσα στην τάξη για να επικοινωνήσουμε με τους μαθητές μας, αποδεχτούμε το διευρυμένο ρόλο μας, τότε βεβαίως μόνο καλά αποτελέσματα θα έχουμε από αυτές τις αλλαγές. Γιατί ο δάσκαλος, ο οποίος θα εργάζεται σε ένα περιβάλλον πρώτα απ’ όλα ευχάριστο, που θα του παρέχει το αίσθημα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης και όπου θα κυριαρχεί η αλληλεγγύη και η δημιουργικότητα, σ’ ένα περιβάλλον τέλος εξοπλισμένο με όλα τα νέα εργαλεία (όποια και αν είναι αυτά), μόνο θαύματα μπορεί να κάνει. Και στην περίπτωση της προώθησης του λογοτεχνικού βιβλίου και της φιλαναγνωσίας μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει. Άρα, αυτό που έχει μεγάλη σημασία και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να το παραδώσουμε αμαχητί στους «άλλους» είναι η ενεργητική εμπλοκή μας στις όποιες εξελίξεις.
Σίγουρα μέχρι να γίνουν όλα αυτά, οι διάφοροι εμπλεκόμενοι φορείς οφείλουν να διασφαλίσουν σε νομικό επίπεδο όλη αυτή τη μετάβαση στο ηλεκτρονικό βιβλίο και γενικότερα στην ψηφιακή οθόνη, όποτε και αν αυτή γίνει, με γνώμονα το συμφέρον του λογοτεχνικού κειμένου, της φιλαναγνωσίας και φυσικά του αναγνώστη. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση δε θα μιλάμε για λογοτεχνικό βιβλίο αλλά για ένα προϊόν, με το οποίο το παιδί απλά και μόνο θα παίζει.
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι: Θέλουμε ένα ακόμα εργαλείο στην υπηρεσία της προώθησης της φιλαναγνωσίας και του λογοτεχνικού βιβλίου ή θέλουμε άλλη μια σειρά από «γκατζετάκια» στα χέρια των ανυποψίαστων παιδιών, από τα οποία οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι κατασκευάστριες εταιρείες και οι μεταπωλητές τους;

Μερκούριος Αυτζής
εκπαιδευτικός / συγγραφέας

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: 3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ

Η ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Δευτέρα 14 Μάρτη και ένα προσκλητήριο αγάπης με έφερε στο όμορφο Σιδηρόκαστρο.
Η πόλη είναι πανέμορφη, στην καλύτερή της ώρα, παραμονές της άνοιξης. Το μάτι μου δε χορταίνει τις ομορφιές του ακριτικού τοπίου. Τα χωράφια τριγύρω καταπράσινα κι ο Στρυμόνας στο βάθος του σερραϊκού κάμπου να σκορπίζει ιριδισμούς…
Πόση χαρά και πόση ανακούφιση! Τι αγαθή συγκυρία!
Ο λόγος της επίσκεψής μου ιερός. Θα συναντήσω, μου είπαν στο τηλέφωνο, τα παιδιά του 3ου Δημοτικού σχολείου της πόλης για να μιλήσουμε για τα βιβλία μου.
Η αγωνία μου μεγάλη, η χαρά της προσμονής κι αυτή. Κάτι μου λέει πως η επίσκεψη αυτή θα είναι μοναδική. Το ένστικτό μου, το ξέρω, δεν κάνει λάθος…
Και ναι…
Τώρα που κάθομαι και τα διηγούμαι μπορώ να επιβεβαιώσω του λόγου του αληθές.
Δεν πρόλαβα να κατέβω από το αυτοκίνητο και το μάτι μου γέμισε χρώματα, επευφημίες και χαμόγελα ήχησαν στα αφτιά μου. Τα παιδιά μαθητές αλλά και οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί ήταν στο προαύλιο και με περίμεναν. Και όταν η αυλόπορτα άνοιξε για να περάσω, η αγκαλιά μου γέμισε ξαφνικά με αγκαλιές παιδιών.
Τι υποδοχή! Άκρως συγκινητική. Τα μάτια όλων μια ζεστή αγκαλιά, των εκπαιδευτικών στο προαύλιο, του διευθυντή αμέσως μετά, των παιδιών ακόμα περισσότερο. Η χαρά της φιλοξενίας ολοκάθαρη στα πρόσωπά τους.
Και η χαρά αυτή συνεχίστηκε και μέσα στις τάξεις.
Αρχικά με τους μαθητές και μαθήτριες των Α΄ και Β΄ τάξεων, στην αίθουσά τους, όπου ο αυθορμητισμός και η αθωότητα κυριάρχησαν στην κουβέντα μας. Κι έπειτα στην αίθουσα εκδηλώσεων, στην κεντρική εκδήλωση. Από το Σεπτέμβρη ο κύριος Ανδρέας, ο διευθυντής του σχολείου, και οι δάσκαλοί του είχαν μεριμνήσει γι’ αυτή τη γιορτή. Αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο το πρόγραμμα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) «Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία» και κατέταξαν το λογοτεχνικό βιβλίο στη θέση που του αξίζει.
Για το βιβλίο αυτό γέμισε και η αίθουσα εκδηλώσεων με μαθητές, τους μαθητές των υπολοίπων τάξεων. Πρωτεργάτες οι ίδιοι και οι δάσκαλοί τους και ανάμεσά τους, παρόντες, αρκετοί προσκεκλημένοι: ο Σχολικός Σύμβουλος της περιφέρειας, η αντιδήμαρχος παιδείας του Δήμου Σιντικής, γονείς από το Σύλλογο Γονέων, οι γονείς των παιδιών.
Η εκδήλωση, οργανωμένη και στην παραμικρή της λεπτομέρεια και καμωμένη με μεράκι, έμπνευση, φαντασία και προπαντός συναίσθημα, μια εκδήλωση που τα είχε όλα και που για το σχολείο αποτελεί πλέον παράδοση, ολοκληρώθηκε περίπου μιάμιση ώρα αργότερα, αφήνοντας σε όλους μας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Τις καλύτερες εντυπώσεις κρατάω κι εγώ βαθιά μες στην καρδιά μου, δώρο ανεκτίμητο, και σας ευχαριστώ γι’ αυτό.
Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε, σας ευχαριστώ για τη χαρά και τη συγκίνηση που μου προσφέρατε.
Να είστε πάντα καλά!
Μερκούριος Αυτζής

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ

"ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ Ο ΜΩΑΜΕΘ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ, ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟ ΜΩΑΜΕΘ..." Η παράφραση της γνωστής παροιμίας ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση που εξετάζουμε।

Στο Νομό Ημαθίας (και όχι μόνο) επιτελείται εδώ και χρόνια ένα μοναδικό σε μέγεθος, ποιότητα και αξία έργο। Μιλάμε για τις δράσεις και την προσφορά της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ, οι οποίες ξεπερνούν κάθε όριο και επάξια συναγωνίζονται τις δράσεις των Μεγαλύτερων και Πλουσιότερων Βιβλιοθηκών του Κόσμο Συγχαρητήρια στους άξιους λειτουργούς της!!!

Τα δικά μου λόγια από δω και πέρα είναι περιττά...

Σας παραθέττω στοιχεία της ίδιας της Βιβλιοθήκης, καθώς υπερσυνδέσμους (link) και φωτογραφίες που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές।

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

H Βιβλιοθήκη με λίγα λόγια Η Βιβλιοθήκη είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. Εποπτεύεται από Εφορεία με τριετή θητεία, η οποία ορίζεται από την Περιφέρεια. Αριθμεί πάνω από 21.000 μέλη σήμερα και το 2007 δάνεισε 210.000 τεκμήρια στην Κεντρική Βιβλιοθήκη. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας παρέχει τις υπηρεσίες της μέσω του Κεντρικού της κτηρίου, του παρατήματος, και των δύο Κινητών Βιβλιοθηκών της, οι οποίες επισκέπτονται περισσότερα από 50 δανειστικά κέντρα, σε περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας. Το Παράρτημα της, στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα του 7ου και 11ου σχολείου δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Η συλλογή της περιλαμβάνει πάνω από 1000.000 τόμους βιβλίων (50.000 από αυτούς είναι καταχωρημένοι σε ηλεκτρονική μορφή) και μπορούν να αναζητηθούν μέσω του διαδικτύου. Εκτός από το έντυπο υλικό η συλλογή περιλαμβάνει και οπτικο-ακουστικό υλικό (VHS, DVD, CD-ROM, DVD-ROM, CD μουσικής). Η ΚΙΝΗΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Βιβλιοθήκη Λειτουργεί 2 κινητές μονάδες। Η πρώτη εξ αυτών κατασκευάσθηκε το 1993 στο πλαίσιο του προγράμματος "Mobile" το οποίο χρηματοδότησε η Ε.Ε. Η δεύτερη δημιουργήθηκε το 2000 στο πλαίσιο του έργου " Υποστήριξη της Εκπαιδευτικής Πράξης για Κινητές Βιβλιοθήκες" που χρηματοδότησε κατά 75% η Ε.Ε. και κατά 25% το Ελληνικό Δημόσιο. Οι κινητές βιβλιοθήκες πλήρως εξοπλισμένες με υπολογιστές, χρησιμοποιούν πλέον κάρτες vodafone για ασύρματη σύνδεση στο Internet και εξυπηρετούν Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια των Νομών Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας και Κοζάνης। Το πρόγραμμα των επισκέψεων είναι μηνιαίο και όλοι οι κάτοικοι των περιοχών που εδρεύουν τα δανειστικά κέντρα μπορούν να γίνουν μέλη της βιβλιοθήκης και να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες των κινητών βιβλιοθηκών। Τα αποδεικτικά στοιχεία

Ο Μερκούριος Αυτζής στην 4η ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ & ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Το "Μέτωπο στον καθρέφτη" και ο Μερκούριος Αυτζής
στην 4η ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ & ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
την Παρασκευή 28 Γενάρη 2011 και ώρα 10.00΄ - 11.00΄।
http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=22925

Η Άννα είναι μια όμορφη κοπέλα που βιάζεται να γνωρίσει τη ζωή. Η ζωή της όμως δεν είναι καθόλου εύκολη. Τα όνειρά της, η εφηβική της αθωότητα, τα σχέδιά της για το μέλλον, όλα είναι θολά και αβέβαια. Στέκεται μπροστά στον καθρέφτη κι είναι ο καθρέφτης της ψυχής της ραγισμένος. Μοναδική «διέξοδος» η βουλιμία. Τρώει αχόρταγα ό,τι βρει, για να πάρουν σειρά η τουαλέτα, η ανακούφιση… Η ικανοποίηση όμως δε διαρκεί πολύ. Οι εφιάλτες δεν την αφήνουν, καραδοκούν σε κάθε της κίνηση. Αν ήταν τουλάχιστον ο πατέρας κοντά της… Η μάνα, οι φίλες της, ο παππούς αδυνατούν να τη βοηθήσουν. Ή μήπως όχι; Κι ο Έρωτας; Ποιος θα σταθεί δίπλα της Άγγελος πραγματικός; «Η ζωή είναι γλυκιά» της ψιθυρίζει και καρφιτσώνει την ελπίδα στην καρδιά της. Σαν λουλούδι στο πέτο…
Από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.