Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ για το 2009

ΑΙΣΙΟΔΟΞΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ…

Αν και το 2009 προδικάζεται ως δυσοίωνο από τους περισσότερους, προσωπικά δεν παραδίδω τους θεματοφύλακες της αισιοδοξίας.
Ατενίζοντας λοιπόν με αισιοδοξία το αύριο, εύχομαι:
1. Εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία να πάψουμε να είμαστε αδρανείς και αμέτοχοι σε ό,τι γίνεται γύρω μας, εγκαταλείποντας την εντρύφηση στις κοσμικές σαχλαμάρες των Media.
* Να αναθεωρήσουμε τις μέχρι τώρα απαρχαιωμένες απόψεις μας περί αξιών (ψεύτικων τελικά), που το μόνο που κατάφεραν είναι: οι απατηλές υποσχέσεις για ένα καλύτερο κόσμο, ο φαρισαϊσμός, η διαπλοκή, η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα και τα σκάνδαλα πάσης φύσης, η έλλειψη ασφάλειας και φυσικά η γενικευμένη κρίση!!!
* Να ωριμάσουμε επιτέλους και να διδαχθούμε από τα λάθη και πάθη του παρελθόντος.
* Κι αν αυτό το τελευταίο δεν το μπορούμε μόνοι μας, ας πιστέψουμε στη δύναμη των νέων και να τους αφήσουμε να μας οδηγήσουν στο καινούριο, το ασφαλές, το ευοίωνο. Αυτοί ξέρουν… Προϋπόθεση είναι πρώτον να τους εμπιστευτούμε και δεύτερον να τους αφήσουμε να αναπνεύσουν και να ονειρεύονται…

2. Από τη πλευρά τους οι νέοι (κάθε ηλικίας) να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Να μην πάψουν να αγωνίζονται και να διεκδικούν χωρίς τυποποιημένες συνταγές (φασόν), χωρίς να μιμούνται τους μεγάλους… Να δημιουργούν με έμπνευση!

3. Η παιδεία μας και κατά συνέπεια η εκπαίδευση να αλλάξει πλεύση και να σχεδιαστεί κυρίως με γνώμονα τον άνθρωπο. Με την υπάρχουσα κατάσταση οι μαθητές μας στερούνται αισθητικής παιδείας. Ακόμα και με τα νέα βιβλία στην Α/θμια Εκπ/ση και στα Γυμνάσια αυτό που προβάλλεται είναι η στείρα γνώση, που αφήνει στο περιθώριο ή ακόμα καλύτερα στις ιδιαίτερες ανησυχίες του δασκάλου την καλλιέργεια την αισθητικής και των συναισθημάτων των μαθητών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Ελλάδα στερείται αισθητικής παιδείας στην πολιτική, στην οικολογία, στο κυκλοφοριακό, στη συμπεριφορά μας απέναντι στα τετράποδα κ.ά.

4. Στη λογοτεχνία για ενήλικες και για παιδιά όλοι οι εμπλεκόμενοι (συγγραφείς, εκδότες, βιβλιοπώλες κλπ.) να αγωνιζόμαστε περισσότερο για τη λογοτεχνική ποιότητα κι όχι την ποσότητα.


5. Εύχομαι τέλος για την ειρήνευση στον Κόσμο και τη λήξη όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με το λιγότερο κόστος της οικονομικής και βαθιά κοινωνικής κρίσης.

Μετά από όλα αυτά Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά!!!