Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε το συγγραφέα του βιβλίου «ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ, τον κύριο ΑΥΤΖΗ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ.
1)Κύριε Αυτζή, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας καλύτερα.
Γράφετε στο βιβλίο σας "Μα τα εμπόδια γύρω τους πολλά. Οι δρόμοι κλειστοί. Παντού συρματοπλέγματα και όπλα και καπνοί. Άγρια πρόσωπα, έτρεμε η γη...."
Ένα
αντιπολεμικό παραμύθι με πρωταγωνιστές, την ελπίδα του κόσμου, τα
παιδιά! Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς σας ήρθε η
έμπνευση για αυτό το παραμύθι και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να
μεταφέρετε στους αναγνώστες σας.
Απ.: Θα θυμάστε, πριν πέντε
χρόνια στην Ειδομένη του νομού Κιλκίς υπήρχε χώρος συγκέντρωσης
προσφύγων. Ήταν χειμώνας καιρός και η κατάσταση που επικρατούσε ακριβώς
ίδια με αυτή που περιγράφεται στις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Αυτή ήταν
η έμπνευση. Θέλησα λοιπόν Οι Χαρταετοί της Αγάπης να είναι η απάντηση
προς όλους αυτούς που έχουν μετατρέψει το πόλεμο σε βιομηχανία, που
σπέρνουν τη διχόνοια, και με τα όπλα τους δημιουργούν γενιές προσφύγων.
Κι είναι τα παιδιά
οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, γιατί δεν θα
μπορούσε να είναι διαφορετικά. Τη γη, θυμίζω το ινδιάνικο γνωμικό, τη
δανειστήκαμε από τα παιδιά μας. Και τα παιδιά, όπως πολύ σωστά το
επισημαίνεται, είναι η ελπίδα του κόσμου. Στα παιδιά λοιπόν οφείλουμε να
παραδώσουμε έναν κόσμο καλύτερο. Που να διαπνέεται από αισθήματα
αλληλεγγύης και αγάπης, έναν κόσμο που να προοδεύει και να σέβεται,
χωρίς να καταχράται και να καταπατά.
2)Αλήθεια γιατί γίνεται πόλεμος, γιατί υπάρχει δυστυχία και πείνα, γιατί; Ερωτήσεις που ακούμε συχνά όχι μόνο από τους μεγάλους άλλα όλο πιο συχνά και από τα παιδιά. Τι έχετε να μας πείτε;
Απ.:
Όπως και στα περισσότερα παραμύθια, ιστορίες ή μυθιστορήματα έτσι κι
εδώ το παιδί συγγραφέας είναι παρόν, ζει τα γεγονότα από μέσ και είναι
ένας ή και όλοι οι ήρωες του βιβλίου. Συνεπώς, κι εγώ τις ίδιες απορίες
έχω και τις θέτω σ’ όλους αυτούς που προκαλούν ή παράγουν πολέμους.
Φαίνεται, πως η κακία περισσεύει στον κόσμο μας και οι ιθύνοντες έχουν
πνίξει το παιδί μέσα τους. Πάντως, μία είναι η συνταγή, το φάρμακο γι’
αυτή την ασθένεια: η Αγάπη, το «Αγαπάτε Αλλήλους!»
3)Τι συμβολίζουν για εσάς οι χαρταετοί;
Απ.:
Είναι το ελεύθερο πνεύμα και η ελευθερία γενικότερα. Το όνειρο που
καταφέρνει να γίνει στόχος ζωής και κίνητρο για μια ειρηνική πρόοδο,
ατομική και συλλογική.
4)Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη
εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια για την εικονογράφο κα Λήδα
Βαρβαρούση, που μας έδωσε υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας, μιλήστε μας
για τη συνεργασία σας και πως φτάσατε σ’ αυτό το καταπληκτικό
αποτέλεσμα.Απ.: Η Λήδα Βαρβαρούση πέρα από καλή φίλη και συγγραφέας
–έχει πολλά δικά της βιβλία– είναι και εξαιρετική εικονογράφος. Η
συνεργασία μας κρατάει είκοσι χρόνια και συνεπώς το συγκεκριμένο βιβλίο
δεν είναι το πρώτο μου που εικονογραφεί. Όσο για το
καταπληκτικό
αποτέλεσμα που λέτε, ξέρω πως το κείμενό μου αυτό άγγιξε τις ευαίσθητες
χορδές της και αυτή η ευαισθησία φαίνεται. Οι εικόνες είναι με πολλή
αγάπη φιλοτεχνημένες. Επιπλέον μεταξύ μας υπήρξε γόνιμος διάλογος και
αρμονική συνεργασία. Παρεμπιπτόντως, την ευχαριστώ πολύ για όλα.
5) Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Απ.:
Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες από 7 χρονών και πάνω και φυσικά και σε
όσους νιώθουν παιδιά. Και επειδή όλοι καταγόμαστε από την παιδική μας
ηλικία, θεωρώ πως εμείς οι μεγάλοι που τις περισσότερες φορές έχουμε
μόνο υποχρεώσεις και μόνο δίνουμε, είναι καιρός να σκύψουμε στο παιδί
που έχουμε μέσα μας και να του δώσουμε όχι απλά το χώρο και το χρόνο να
αναπνεύσει αλλά και αυτά που νοσταλγεί. Η συνομιλία μας με τους ήρωες
ενός λογοτεχνικού βιβλίου για παιδιά μας μεταμορφώνει σε παιδιά, μας
επαναφέρει στην πιο αγνή μας εκδοχή και ενεργοποιεί μέσα μας λειτουργίες
που ίσως να έχουμε καταχωνιάσει˙την ενσυναίσθηση, την έγνοια για τον
πλησίον, την ανιδιοτέλεια, την
αγάπη που δίνει και δεν περιμένει να πάρει.
6) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Απ.:
Μάλλον η συγγραφή υπήρχε στη ζωή μου από τα χρόνια της εφηβείας χωρίς
βέβαια να καταλαβαίνω τι κάνω. Θυμάμαι, εσωστρεφής καθώς ήμουν, σκάρωνα
διάφορα ποιήματα και μικρές ιστορίες για μένα. Με τη λογοτεχνία όμως δεν
είχα σχέση. Ύστερα, σαν έγινα δάσκαλος, γνώρισα και αγάπησα το θέατρο
και για τις ανάγκες της εκάστοτε τάξης μου άρχισα να αναζητώ και να
διασκευάζω θεατρικά κείμενα, τα οποία ανεβάζαμε με τα παιδιά επί σκηνής.
Έτσι, λίγο αργότερα, πριν 28 χρόνια, όταν αποσπάστηκα σε ελληνικό
σχολείο της Γερμανίας και η ζωή μου άλλαξε –ξαφνικά από την ξεγνοιασιά
του ήλιου βρέθηκα στον
εγκλεισμό της συννεφιάς– για να εκτονώνομαι
έκανα αυτό που είχα μάθει. Επιχείρησα να γράψω το δικό μου θεατρικό έργο
για παιδιά. Ένα έργο που μετά από μήνες απέσπασε διάκριση από τη
Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και τελικά με βοήθησε να αντιληφθώ πόσο
πολύ μου άρεσε να γράφω. Ακόμα όμως είχα τους ενδοιασμούς μου και
χρειάστηκε να λάβω άλλες δύο διακρίσεις από τον ίδιο φορέα για να
πιστέψω πως αυτό που αγαπούσα κι έκανα με πολύ μεράκι άρεσε και στους
άλλους. Στο μεταξύ άρχισα να αναζητώ και να διαβάζω διάφορα λογοτεχνικά
βιβλία Ελλήνων συγγραφέων. Το ταξίδι της ανάγνωσης με
είχε συνεπάρει και τα βιβλία αυτά δεν τα διάβαζα μόνο, τα μελετούσα.
Τότε
ήταν που βρέθηκαν στο δρόμο μου τα βιβλία της Λότης Πέτροβιτς
Ανδρουτσοπούλου, της Κίρας Σίνου, της Άλκης Ζέη, της Λίτσας Ψαραύτη, της
Γαλάτειας Σουρέλη, του Μάνου Κοντολέων, της Αγγελικής Βαρελλά. Η ζωή
μου είχε πια αλλάξει οριστικά. Και νιώθω
ευτυχής που όλοι οι παραπάνω
στα χρόνια που ακολούθησαν καθώς και πολλοί άλλοι αξιόλογοι συγγραφείς
μας μπήκαν στη ζωή μου όχι μόνο με τα βιβλία τους αλλά και ως οντότητες.
Η Αγγελική Βαρελλά βάφτισε τα παιδιά μου, η Λότη Πέτροβιτς
Ανδρουτσοπούλου ήταν η μέντοράς μου για πάνω από δέκα χρόνια, πολλοί
άλλοι είναι καλοί μου φίλοι. Και δεν μπορώ να μην αναφέρω την αγάπη για
την επιστήμη της Λογοτεχνίας
που μου μεταλαμπάδευσε η πανεπιστημιακή
μου δασκάλα, η κ. Άντα Κατσίκι Γκίβαλου, τα χρόνια των μεταπτυχιακών μου
σπουδών. Κάπως έτσι έφτασα στο σήμερα κι εύχομαι να γράφω για πολλά
χρόνια ακόμα.
7) Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με ποιον τρόπο;
Απ.:
Από την στιγμή της εγκυμοσύνης διαβάζοντας φωναχτά. Και ο τρόπος είναι
ένας: η ενεργή συμμετοχή μας και το καλό παράδειγμα. Ο γονιός ειδικά τα
πρώτα χρόνια είναι πρότυπο μίμησης για το παιδί του και άρα δεν μπορεί
να περιμένει ή και να απαιτεί από αυτό να διαβάσει όταν ο ίδιος δεν έχει
σχέση με τα βιβλία. Δεν γίνεται έτσι. Αν το παιδί του διαβάσει, κάτι
που είναι πιθανό, δεν θα το έχει προκαλέσει εκείνος.
8) Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι που θυμάστε και για ποιο λόγο;
Απ.:
Εκείνη την εποχή στην αγροτική περιοχή και την κλειστή κοινωνία όπου
γεννήθηκα και μεγάλωσα τα λογοτεχνικά βιβλία ήταν πολυτέλεια. Μας ήταν
άγνωστα. Και κανείς δεν νοιαζόταν, ούτε στο σχολείο είχαμε. Τα μόνα που
κυκλοφορούσαν τότε στα περίπτερα ήταν τα κόμικς. Αυτά ήταν και τα πρώτα
μου διαβάσματα. Και θυμάμαι έντονα τη δίψα μου
να διαβάσω παρακάτω
τον Λούκυ Λουκ, τον Μικρό Σερίφη, τον Μπλεκ… Διάβαζα επίσης και κάποια
κλασσικά εικονογραφημένα, όσα έπεφταν στα χέρια μου.
9)
Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία. Ποια
νομίζεται ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό
βιβλίο.
Απ.: Για να επιλέξουμε ένα καλό βιβλίο οφείλουμε να
λάβουμε υπόψη την ηλικία των παιδιών, το μαθησιακό-γνωστικό τους
επίπεδο, τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά τους, τις αναγνωστικές τους
εμπειρίες, το ύφος και την ποιότητα των λογοτεχνικών κειμένων. Ο γόνιμος
διάλογος με τα παιδιά μας είναι επίσης προϋπόθεση. Ένα ποιοτικόβιβλίο
πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
α) να είναι καλογραμμένο, σφιχτό, με γλώσσα που ρέει,
β) να συνεπαίρνει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα,
γ) να προκαλεί και να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον,
δ) να μιλάει στο παιδί με ειλικρίνεια και όχι με ασάφειες,
ε) να το οδηγεί αβίαστα και σταδιακά στα μονοπάτια της υπόθεσης,
στ) να συγκινεί και γενικά να ερεθίζει τα συναισθήματα,
ζ)να παρέχει γνώσεις χωρίς διδακτισμό,
η) να προβάλλει φυσικά και αβίαστα πρότυπα μίμησης και
θ) να γίνεται αντικείμενο και μέσο αισθητικής απόλαυσης.
10) Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Απ.:
Ο συγγραφέας, όπως και ο αθλητής που θέλει να πρωταγωνιστεί, βρίσκεται
συνεχώς στο προπονητήριό του και προπονείται. Κι ακόμα και να μην γράφει
κάτι συγκεκριμένο ασκείται. Έτσι κι εγώ, γράφω ασταμάτητα, κάποιες
φορές πολλά και διαφορετικά μαζί. Τώρα τελευταία έχω ανοίξει διάφορα
μέτωπα και περιστασιακά, ανάλογα με τη διάθεση και την έμπνευση, πιάνω
πότε το ένα και πότε το άλλο. Και ταυτόχρονα σε καθημερινή βάση παλεύω
με τις λέξεις και τους ήρωες σ’ ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα, σ’ ένα
μυθιστόρημα, που όταν πάρει την οριστική του μορφή και γίνει βιβλίο,
εσείς οι ενήλικες θα είστε οι αναγνώστες του. Ως τότε όμως έχουμε καιρό,
καλά να είμαστε.
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την
όμορφη συζήτηση μας, πείτε μας όμως πού και πώς μπορούμε να βρούμε το
βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Απ.:
Οι Χαρταετοί της Αγάπης, όπως το επισημαίνετε κι εσείς στην αρχή της
κουβέντας μας, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη – με
την ευκαιρία να ευχαριστήσω στο σημείο αυτό την εκδότριά μου, την κ. Κατερίνα Καρατζά,
για την εμπιστοσύνη της και το εξαιρετικά καλαίσθητο αποτέλεσμα που
έδωσε στο βιβλίο. Όσο για το βιβλίο θα το βρείτε εύκολα σε όλα τα
βιβλιοπωλεία είτε στα ράφια τους είτε κατόπιν παραγγελίας, αλλά και στα
ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία και στο site των εκδόσεων με ηλεκτρονική αγορά.
Η επικοινωνία μαζί μου είναι επίσης εύκολη. Μπορείτε να με βρείτε είτεστη διεύθυνσή μου στο fb: https://www.facebook.com/merkourios.aytzis είτε στο ιστολόγιό μου http://merkouriosaytzis.psichogios.gr/
Σας ευχαριστώ!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Οι Χαρταετοί της Αγάπης
Μερκούριος Αυτζής
Εικονογράφηση:
Λήδα Βαρβαρούση
Για παιδιά 7+ ετών
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Πέρα
στον ορίζοντα άνδρες, γυναίκες και παιδιά πασχίζουν να φτάσουνε τον
ήλιο, μα όλοι οι δρόμοι είναι κλειστοί. Παντού συρματοπλέγματα, όπλα,
καπνοί. Ώσπου μια χαραμάδα φως σκίζει στα δυο τη συννεφιά. Όλοι οι
άνθρωποι ονειρεύονται πως στις αυλές τους βρίσκονται μικρά παιδιά. Μαζί
τους έχουν και χαρταετούς, που κατακλύζουνε τους ουρανούς. Και
ξακουστούς ήρωες παραμυθιών, που σκορπίζουνε χαρά και ελπίδα. Κι είναι
τόσο πολλοί οι χαρταετοί, που προσγειώνονται ανάμεσα στα χαλάσματα και
διαλύουν τα σύννεφα πολέμου. Και τ’ όνειρο είναι τόσο ζωντανό, που την
άλλη μέρα βγαίνουν όλοι με ανυπομονησία από τα σπίτια...
Ένα
αντιπολεμικό παραμύθι για μια διαφορετική γιορτή χαρταετών και την αγάπη
που φωλιάζει στις καρδιές των παιδιών... μεγάλων και μικρών!
