ΟΥΡΑΝΟΚΑΜΩΜΑΤΑ

Ουρανοκαμώματα
Ένα βιβλίο που μετά από μια δεκαετία εντυπωσιακής πορείας και αφού μια του ιστορία "Η στάση των βροχοσταλίδων" συμπεριλήφθηκε και φιλοξενείται στο Αναγνωστικό της Τετάρτης Δημοτικού, επανεκδόθηκε με νέα μορφή και νέα εικονογράφηση της Λήδας Βαρβαρούση, για να μείνει στις προθήκες και τα ράφια των βιβλιοπωλείων χωρίς Εκδοτικό Οίκο...
Καλοτάξιδο λοιπόν, στην επανέκδοσή του!

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η γιαγιά Συννεφιά αφηγείται τρεις ιστορίες από τη Συννεφοπολιτεία, με πρωταγωνιστές τα εγγόνια της, το Χαλάζι, το Χιόνι και τις Βροχοσταλίδες.
Σαν αρχίσει τα καμώματά του ο Ουρανός, και τι δε γίνεται στην πλάση!Το Xαλαζάκι δε χορταίνει να ονειρεύεται και ο Xιονούλης παρέα με τις ξαδέρφες του μπαίνει σε απίστευτες περιπέτειες. Όμως, όταν οι Bροχοσταλίδες σημάνουν συναγερμό, η πλάση μαραζώνει, τα ποτάμια γίνονται καπνός και οι άνθρωποι; Τρελαίνονται. Δεν ξέρουν τι θέλουν, δεν ξέρουν τι κάνουν. Ώσπου τα παιδιά αναλαμβάνουν δράση και τότε ο Ουρανός ανοίγει, για να γίνουν όλα όπως και πρώτα.

Τρεις ιστορίες για τις δυνάμεις της φύσης που χρειάζονται τη βοήθεια όλων μας για να βάλουν τάξη στη Γη.
Για παιδιά από 8 ετών।

ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Το ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα που θίγει καίρια σύγχρονα κοινωνικά θέματα। Από τις 8 Νοέμβρη 2010 θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η Άννα είναι μια όμορφη κοπέλα που βιάζεται να γνωρίσει τη ζωή। Η ζωή της όμως δεν είναι καθόλου εύκολη. Τα όνειρά της, η εφηβική της αθωότητα, τα σχέδιά της για το μέλλον, όλα είναι θολά και αβέβαια. Στέκεται μπροστά στον καθρέφτη κι είναι ο καθρέφτης της ψυχής της ραγισμένος. Μοναδική «διέξοδος» η βουλιμία. Τρώει αχόρταγα ό,τι βρει, για να πάρουν σειρά η τουαλέτα, η ανακούφιση… Η ικανοποίηση όμως δε διαρκεί πολύ. Οι εφιάλτες δεν την αφήνουν, καραδοκούν σε κάθε της κίνηση. Αν ήταν τουλάχιστον ο πατέρας κοντά της… Η μάνα, οι φίλες της, ο παππούς αδυνατούν να τη βοηθήσουν. Ή μήπως όχι; Κι ο Έρωτας; Ποιος θα σταθεί δίπλα της Άγγελος πραγματικός; «Η ζωή είναι γλυκιά» της ψιθυρίζει και καρφιτσώνει την ελπίδα στην καρδιά της. Σαν λουλούδι στο πέτο…

ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ

Η Άννα…
Χαμένη στους δρόμους του μυαλού της…
Πληγωμένη μα και περήφανη, σαν το λαβωμένο περιστέρι που αποζητά την ελευθερία του.
Σαν το μπουμπούκι την άνοιξη που πασχίζει να ανθίσει…
Σαν το φύλλο του φθινοπώρου που δε λέει να πέσει...
Πεισματάρα μα και ανήμπορη συνάμα, παλεύει να αποδράσει απ’ τα δεσμά του ίδιου της του εαυτού, μα κολλάει στις θύμισες του παρελθόντος, που τη σημαδεύουν και την κυνηγούν.
Ταλαντεύεται, πεισμώνει… Οι εκρήξεις διαδέχονται η μία την άλλη.
Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, ανάμεσα στις δυο πατρίδες, ανάμεσα στο χθες και το αύριο, σ’ αυτό που χάθηκε και σ’ αυτό που φεγγρίζει.
Ο μόνος σύμμαχός της το άγνωστο… Κι ύστερα;
Τι κι αν είναι νέα; Ξαφνικά, ένα περίεργο τηλεγράφημα θα τη μεταμορφώσει σαν τη γέρικη βελανιδιά της κεντρικής πλατείας. Το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια της, ο κορμός και ο στυλοβάτης της οικογένειάς τους, ο πατέρας της, τους εγκαταλείπει, άγνωστο γιατί.
Κι η Άννα σφαδάζει από τον πόνο, αυτοσαρκάζεται, εξαπολύει ενοχές σε κάθε κατεύθυνση.
Θύμα της μα και αποκούμπι η μάνα.
Καταφύγιό της η βουλιμία… Τρώει, τρώει αχόρταγα, τρώει ό,τι βρει μπροστά της. Κι ύστερα η λεκάνη της τουαλέτας, τα δάχτυλα στον οισοφάγο, ο έμετος… Ανακούφιση; Κάθε άλλο. Μάλλον τύψεις. Ένας φαύλος κύκλος, μελανός, δίχως υποσχέσεις, δίχως ελπίδα.
Φύλακες άγγελοι… ο παππούς της, η Πολίτισσα νοσοκόμα, ο Άγγελος, ο έρωτας…
Και το μπουμπούκι θα ανθίσει.
Το φύλλο θα ξαναγίνει πράσινο.
Το περιστέρι θα βρει το δρόμο του προς την ελευθερία.
Και η Άννα… μια ευχή και μια επιθυμία… Το «Μέτωπο στον καθρέφτη» να σας κρατήσει ευχάριστη συντροφιά.